Sunday, July 01, 2007

Liwanag Sa Dilim

(Repost from friendster dated Nov. 1, 2006)

Isang estudyante si Harold sa isang sikat sa unibersidad… Sa kanyang senior year may nakilala siyang junior, si Katrina… Minsan, sabay sila pumapasok at umuuwi… Di nagtagal nalaman ni Harold na may boyfriend na pala si Katrina at naging magkaibigan sila sa school…
Pagkalipas ng ilang buwan biglang nag-absent si Katrina. Di alam ni Haraold ang dahilan ng kanyang pag-aabsent ng halos isang linggo… Nag-tanong na si Harold sa kaklase niya.
“Namatay ang boyfriend niya…”
Laking gulat nalang si Harold sa narinig niya… Hinintay niyang bumalik si Katrina sa klase at tsaka niya kina-usap… Mangiyak-iyak at maluha-luha si Katrina habang ikinukuwento ang nangyari…
Ikinuwento ni Harold ang nangyari sa kabarkada niya para humingi ng advice.
“Pare, nadiyaryo ata yan ah… Lukemia ata ang cause!”
Natutong alagaan ni Harold si Katrina… Tinutulungan niya ito sa mga assignments at paminsan-minsan pinapatawa niya si Katrina sa mga jokes… Lumambot ang puso ni Harold, minahal niya si Katrina…
Isang gabi, nanaginip si Harold. Sa hallway ng school na malipat sa registrar, nakasandal si Harold sa isang poste. Favorite spot ito ni Harold kung wala siya sa klase… Tambayan niya ito dahil sa paglingon lang niya ay makikita na ang mga puno sa loob ng building at mahangin pa dito…
Lumapit si Katrina…
“Harold, magpapaalam lang ako sayo kasi nakapagschedule na ko ng operation… May bukol ako… Delikado daw ang procedure sabi ng doctor…”
Biglang may bumulong kay Harold, isang aninong lalaki na di niya nakikita ang mukha…
Sa isang seryosong tinig:
“Alagaan mo siya ng mabuti… Kundi isasama ko siya!” Utos ito ng anino… Sa paniniwala ni Harold bulong ito ng boyfriend niyang namatay na…
Balisang-balisa si Harold na bumangon sa
kamaat napaisip…
Kinabukasan kinausap ni Harold si Katrina…
“Trina, ok ka lang ba? Wala ka bang nararamdaman o…?”
“Wala naman… Uhm… Bakit?”
“Wala, nag-aalala lang kasi ako…”
“Harold, sa totoo lang nagpaschedule na ako last week for appendectomy pero di natuloy kasi nawala na ung sakit…”
Nagulat si Harold sa narinig niya kay Katrina… Pinagpawisan siya ng malamig… Totoo ang panaginip! Isa itong bilin ng kanyang boyfriend…
“Kasi nanaginip ako, may binilin sakin ang boyfriend mo… Alagaan daw kita…” Alam ni Harold pag totoo ang sinabi niya kay Katrina siguradong matatakot ito…
Di nagtagal, matapos ang school year na ito… Nagtapat si Harold kay Katrina…
“Harold, sorry, di pa ako nakakapagrecover sa nangyari… Alam mo na di ba?”
“Yah, alam ko… Sige, ok lang, hihintayin kita ng isang taon…”
Tinupad ni Harold ang kanyang binitawang salita… Suot niya ang isang bond ring sa kanyang kaliwang kamay bilang pangako… Ngunit, di sila nagkatuluyan ni Katrina…
I would like to dedicate this story to one of my friend… And someone above us! May God be with us… Happy Halloween!

0 Comments:

Post a Comment

<< Home